این » دینگ » دوستداشتنی !

دست خودمان نیست ! یادمان می رود .

وقتی هزار مدل بالا و پایین شوی خودت را هم یادت می رود .

یادت می رود گوشه ی کاغذ مفاتیح اش یادداشت نوشته بودی و صد و چند بار تکرار ِ اذکار جادویی ِ زندگی زیر و رو کن , که باورش داشت را مسخره کرده بودی که : » به جای این ورد ها یک بار بگو دوستت دارم ! » . یادت می رود که یک شب تا صبح کلاس اس ام اس بازی برایش دایر کردی و دست آخر هم پتو را کشید روی سرش به نشانه  اعتراض که : » برو , ولم کن ! من این بازی ها را یاد نمی گیرم ! » . یادت می رود وقتی بی حوصله به خانه برگشتی ,  مثل دخترکی شرّ و مرموز گوشه ی مبل لم داده بود و سرش توی گوشی فرو رفته بود و خنده ات گرفته بود که » خبری شده ؟ عاشق شدی ؟ » .

 یادت می رود و کپه ی زندگی ات را می گذاری و نصفه شب گوشی خمیازه می کشد که : دینگ گ گ !

 غر می زنی که : مرگ گ گ !

زیر چشمی اس ام اس را می خوانی : » صد و بیست و چهار بار دوستت دارم ! «

لب و لوچه ات را کج میکنی : هووووق !

زیر اس ام اس را می خوانی : فرستنده : ما … ما … ن ! / ما … مان ؟؟؟ / مامان !

و تا صبح گوشی را مثل یک کتاب تحریف نشده ی آسمانی در آغوش می گیری و پلک نمی زنی …

بعد تر , اس ام اس می شود پر کردن لحظه های خانه نشینی و تنهایی مامان , می شود حل کردن ِ جدول ناتمام اش وسط خیابان , می شود لیست خرید , جوک , سرتیتر روزنامه و اخبار مهم سیاسی , می شود کجایی ها و دلم شور می زند ها , می شود محکم باش ها و نگران نباش ها , می شود فحش های آب دار , شوخی های بالای هجده سال ! , می شود بحث های بی انتها برای آدم شدن تو و ریختن آب پاکی برای آدم نشدن ها , می شود اس ام اس خالی و اشتباهی , می شود تمرین چگونه فینگلیش نوشتن ها , می شود وسط کار و کلاس ریسه رفتن ها  , می شود پر کشیدن تا رسیدن به خانه , می شود دو نقطه / دَش / ستاره !  می شود علامت سوال برای هر ستاره , می شود …

می شود دوستت دارم ها …

بعد از سال ها یخ ِ حوض کاشی کاری قدیمی ِ دل و زبان را شکستن و دوستت دارم ها …

________________________________

پ.ن

این پست تقدیم به مامان نرگس  , که  با جادوی مادرانه ش باعث شد » این دینگ دوستداشتنی » رو بعد از مدت ها بالاخره بنویسم !